Ahir Zaman Söylentilerim Kısım 1: Eylül

Kaç zamandır izah edemedim içimdekileri.

Bir şarkı gibi veya üstü kapalı bir öykü

Yalnızca bunlardan ibaretim aslında.

Dışarıdan baktığımda bedenimin,

Yalnızca üçte biri büyüklüğünde bir ruhum var.

Rengi de kalsedona yakın.

Yaz zamanının o serinleten esintisi,

İçimde kopan fırtınaların maskesi görevinde

Son günleri o maskenin de.

Bugün var desen yarın olacağı meçhul.

Kendi kendine bir muamma da sallanıyor.

Rengi de beyazdan uzak.

Vazgeçtim derken yeniden çıkarıyor hayat

Vazgeçmeyen kişi olsam da çıkarmak istediklerimi.

Pek iyi anlaşamıyoruz sanırım kader ile.

Ben seçemiyorum diye mi bu tavrı edası?

Akan kanımın içinde geziyor her saniye.

Rengi de tam ateş kırmızısı.

Aynada ki ile konuşmayı bırakalı da oldu biraz.

Kendisi ile küs değiliz ama sıkıldık artık.

Kendini benden üstün görüyor küfür suratlı,

Sanki ne hareket yapacağını seçen ben değilmişim gibi.

Bir çırpı da siler atarım umursamadan.

Belirli bir rengi yok onun.